Rollenspel bij selectie: 3 Grote valkuilen van het rollenspel
3 Grote Valkuilen van het rollenspel bij selectie
waardoor je niet uit een rollenspel haalt wat er in zit.
Een simulatiespel, of rollenspel, maakt deel uit van je assessment.
Als acteur in dit soort situaties, zie ik 3 dingen fout gaan bij kandidaten:
1. Je zendt, en ontvangt te weinig
2. Je ‘choket’, verlamt
3. Je overschat jezelf
Ik zal over alle drie die valkuilen iets vertellen.
1. Je zendt, je ontvangt te weinig.
Dit kan verschillende oorzaken hebben. Probleem hier is dat je veel te vertellen hebt, én dat ook doet. Bij de meeste assessments mag je aantekeningen die je maakt tijdens de voorbereiding gewoon mee het spel in nemen. Maak daar gebruik van!
Dan hoef je al je punten er niet achter elkaar uit te ratelen, maar kun je voor, tijdens en na een behandeld punt, ook kijken hoe je boodschap aankomt! Misschien verandert dat wel iets in wat je verder nog wilt behandelen, en als je de draad daardoor misschien heel even kwijtraakt: niemand vindt het raar dat je even tijd neemt om dat op te zoeken!
2. Angst voor een black-out
Een echte black-out komt maar heel erg zelden voor!! De angst ervoor echter heel vaak, en zit je zeker tijdens een rollenspel afschuwelijk in de weg!
Ik had ooit een kandidaat die het duizelde. Hij stopte even, nam regie over de situatie: “ik heb even een black-out”, zei hij. Nam een banaan (had hij bij zich: goed voorbereid!!) en een slok water, en kon daarna weer door.
Als acteur vind ik dat eerder positief dan negatief!!
Allerlei gedachten en emoties óver je assessment kunnen je spanning behoorlijk doen oplopen.
2 dingen moet je daarbij weten:
- Wat werkt bij jou het beste om je spanning te reguleren?
- Hoe meer je in het hier-en-nu je opdracht doet, hoe meer je kwaliteiten de kans hebben naar boven te komen!
Acteurs kunnen je helpen het gesprek te ‘geloven’ en je meer in het gesprek te betrekken. Als ik een kandidaat soms zenuwachtig zie lachen, omdat-ie nog niet in z’n rol zit, geef ik in mijn rol aan hoe de gegeven situatie mij raakt. Ik beoordeel hoe een kandidaat met dat láátste omgaat, en niet z’n aanvankelijke zenuwen!
3. Je overschat jezelf.
Het kan zo maar zijn dat je de voorbereiding te lezen krijgt voor je rollenspel en dat je denkt: appeltje-eitje! Je snapt direct hoe het zit, je bent overtuigd van je eigen kunnen, of je bent sowieso al zeker van dat de werkgever je voor de baan aan zal nemen.
Kijk hiermee goed uit! Er zijn situaties genoeg waarin een werkgever ondanks positieve gesprekken op basis van een negatief assessmentadvies toch besluit iemand niet aan te nemen.
De psychologen die je observeren, nemen deze dag en wat ze zien serieus. Een acteur geeft achteraf ook feedback aan de psycholoog over hoe hij jou als gesprekspartner heeft ervaren. En overmoed wordt niet vaak als constructief ervaren.
Probeer, hoe goed je ook denkt de gevraagde vaardigheden te beheersen, deze toch uit te voeren met al je inzet. Of zorg ervoor dat jij in je voorbereiding al precies weet wat je te wachten staat, aan welke verwachtingen jij goed zult voldoen (en doe dat dan ook!) en welke ontwikkelpunten je kunt verwachten.