Faalangst? Of een ijzersterk verhaal?

De vorige keer heb ik gesproken over overtuigen, weet je dat nog?

Hoe je een werkgever overtuigt.

Maar wat als je bang bent om te falen? Om af te gaan, door de mand te vallen of anders slecht te presteren?

Hoe kun je dan overtuigend spreken over jezelf?
Daarom vandaag, een artikel over faalangst en wat je ertegen kunt doen…
Anders gezegd: hoe overtuig je jezélf??

Net als de vorige keer zijn er een aantal dingen die niet helpen.

Stel je voor dat er een innerlijke stem is die jouw voortdurend vertelt dat je niet zult slagen, dat je het er slecht af zult brengen, de verkeerde persoon op de verkeerde plek bent, het je sowieso nog nooit gelukt is, je te dom, te onervaren, te lelijk, te dik, te dun, te wat-dan-ook bent om succesvol te kunnen zijn.

De slechte grap is: iedereen heeft wel eens dit soort innerlijk negatief commentaar. Naarmate dat commentaar meer vat op je heeft, zul je faalangstiger zijn.

WAT BETEKENT DAT??

Als je alleen die innerlijke commentaarstem zou zijn, dan zou je niet eens aan een moeilijke opdracht beginnen!
Dat je dat toch doet, houdt in  dat – er – blijkbaar – ook – iets – in – jou – bepaalde – opdrachten – wil – volbrengen – of – doelen – wil – behalen.

Goed, nu kunnen we vaststellen dat er minstens 2 stemmen in je leven. (En wie weet nog wel meer)

Eén die vindt dat je ‘niks kunt’, en één die wel van alles wil.

Blij mee? Waarschijnlijk niet.
Elimineren dan maar?
Jammer genoeg gaat dat ook niet.

Een van de stemmen het zwijgen opleggen werkt niet. Nooit. Hoe meer je je oren er voor wilt sluiten, hoe harder je ‘m hoort. Je weet vast wat ik bedoel;)

Wat doe ik er aan?
Ik geef je hier een 3 tal middelen om jouw faalangst te temmen. Een dompteur te worden van dat monster dat zo veel plezier vergalt.

Tip 1: Dat iedereen het heeft.
Iedereen worstelt wel eens met zo’n monster van binnen. Het beest imiteert de stem van iemand van vroeger, een slechte leraar, een perfectionistische moeder, een veeleisende vader, die daarnaast mogelijk ook heeel erg lief zijn geweest. Maar ja, je krijgt ongewild vaak een boodschap mee dat het ‘beter moet’, of ‘niet goed genoeg is’.
Dat kan je al vast wat milder maken. Je bent geen freak, geen buitenbeentje, en er is meer solidariteit dan je denkt, als je hier ’s met iemand over van gedachten wisselt.

Tip 3: Oefenen.

Je weet nu dat er een innerlijke dialoog gaande is, waarbij je het commentaar meestal het duidelijkste hoort. 
Oefen om die andere stem ook te horen, de stem die iets wil bereiken, een doel wil behalen etc. Geef beiden evenveel spreekrecht en schat ze op gelijke waarde.

Hoe vaker je dit doet, hoe meer vat je op beide hebt. Als je dan in een sollicitatiegesprek zit, kun je overwogen spreken, zonder dat één van de 2 stemmen met je op de loop gaat.

Voorbeeldje
Bij mij gaat het zo:

Ik zit bijvoorbeeld in gesprek met een mogelijke zakenpartner.
Mijn commentaarstem heeft al duidelijk gemeld dat die ander véél zakelijker is dan ik, beter kan onderhandelen en dus wel het beste uit de deal zal komen. Mijn reacties op mijn gesprekspartner zijn dan eigenlijk een reactie op mijn innerlijke commentaarstem!
Dus bij de vraag hoe groot mijn netwerk is, heb ik een ‘heus wel’-achtige reactie. En bij ‘heus wel’ gaan bij mij altijd alarmbellen rinkelen, dus bij mijn -mislukte ;( – zakenrelatie ook…

Ik crëeerde dus een onevenwichtigheid die er aanvankelijk niet was. Als ik -van binnen- mijn eigen commentaar had bedankt voor z’n inbreng, had ik vervolgens objectiever kunnen kijken of dat klopte of niet.

Dus: hoe meer je dit oefent, en je deze ‘stemmen’ kunt onderscheiden, hoe minder vat ze op je hebben (of houden).

Pas daarna kun je gaan nadenken hoe je je werkgever overtuigt met een ijzersterk verhaal!