Ze slaakt een zucht van verlichting, veegt letterlijk het zweet van het voorhoofd, kijkt me aan en zucht: “pfoe, je hebt het me wel moeilijk gemaakt!”
Ik ben de rollenspelacteur; hoe kan het nou dat ik zo genóten van dit gesprek? Hoe komt het nou dat we dat beiden zo anders ervaren?
Lógisch, denk je, jij wordt daar niet beoordeeld. En daar heb je gelijk in. Maar het is niet de reden dat ik er zo van heb genoten.
In een heerlijk goed gesprek stuurt de kandidaat mij heel behendig door het cactusveld, dat ik in het rollenspel creëer. Dat is vermoeiend en het zweet staat je op de rug misschien. Maar de jonge vrouw uit dit voorbeeld deed het heel behendig! Dat is mooi
om te zien.
Je bent niet aan mij overgeleverd in een rollenspel.
Hier volgen een paar hints om mij (en iedere andere acteur) tijdens het spel te lezen, zodat je, waar nodig, bij kunt sturen, op de rem gaan staan of juist wat gas geven.
1. Non verbaal gedrag.
Ik (de acteur) laat non-verbaal zien wat ik ergens van vindt. (Wegkijken, fronsen, tikken, gapen, het kan van alles zijn) Stuur bij: je hebt het waarschijnlijk niet voorbereid maar check even waarom ik het doe, en of het belangrijk genoeg is om bij stil te staan. Het kan je informatie opleveren.
2. Ontwijkende antwoorden
Geeft de acteur ontwijkende antwoorden, dan heeft dat meestal een reden. Niet om jou op het verkeerde been te zetten, integendeel! Het is een moment dat je kunt benutten om er achter te komen wat er achter zit: vraag er dus naar!
3. Steeds dezelfde bezwaren of argumenten: ’t is net een repeterende plaat!
Typisch gevalletje van even bijremmen. Denk niet: “zij (of hij) wíl het gewoon niet begrijpen!”, daar raak je maar geirriteerd door en dan zit je vooral je zelf in de weg.
Vraag je in plaats daarvan af (en nog beter: vraag de acteur) wat de reden is dat hij dit al een aantal keer zegt, hij zal er een reden voor hebben!
Laat je dit soort hints ‘lopen’ zonder er op te reageren, kunnen ze het gesprek mede sturen en heb jij het gevoel dat je ‘er geen vat op hebt’.
Dus: kijk uit voor de acteur! Niet omdat ik je ‘er in wil luizen’, maar als je goed op me let, en vragen stelt over wat je opvalt, krijg je juist heel veel informatie!
(En meestal een heel leuk gesprek!)

