Er zijn veel redenen te bedenken om, ook al voel je je ziek tijdens je assessment, je te verbijten. Redenen genoeg te bedenken om even flink te zijn, paar paracetamol er in toch je assessment te doen.
Niet een is een goede.
Als je ziek bent ga je minder presteren.
Er staat altijd al wat spanning op een assessment. Dat probeer je zoveel mogelijk te beperken, omdat je onder (hoge) druk iets anders laat zien dan zonder die druk. Als je ziek bent kun je minder druk aan dan anders en zal het dus een grotere invloed hebben op je prestaties. En dus invloed op het oordeel over jou. Wat je niet wilt is dat je een negatiever advies krijgt dan wat voor jou herkenbaar is, en dan achteraf moeten zeggen: ja maar ik was eigenlijk ziek.
Als je 1 nacht slecht slaapt kan je lichaam en geest daar best tegen. Zeker als je een normale werkdag tegemoet gaat, en misschien ook nog wel als je een dag tegemoet gaat waar er flink méér dan het normale van je gevraagd wordt.
Realiseer je ten eerste dat een assessment-dag méér van je vraagt dan een normale (werk-)dag.
Dus ipv ziek tijdens je assessment, ben je juist liever fitter dan normaal.
Ziek zijn heeft onmiddellijk invloed op je prestaties. Je hebt immers maar een x hoeveelheid energie tot je beschikking. Zijn rode of witte bloedcellen druk bezig met de afweer van een virus, dan gebruiken die energie die je niet in een capaciteitentest kunt steken, of in aandacht voor een gesprekspartner in een rollenspel. Je bent dan vaak eenvoudigweg te moe. En vaak voel je dat pas als je er al zit.
Natuurlijk is er een glijdende schaal en kan de een met een loopneus echt nog prima functioneren maar is de ander dan al behoorlijk van slag. Je moet dit dus echt zelf en eerlijk beoordelen: zit ik stoer te doen of kan ik echt heus zonder extra moeite dat assessment doen. Of andersom: ben ik echt ziek of zit ik het assessment vooral voor me uit te schuiven...?
